„Chowanna” 2014. T. 2 (43): W stronę rozwoju ludzkich potencjalności – z perspektywy interdyscyplinarnej

Red. naczelny Ewa Syrek, red. części monograficznej Beata Dyrda

Podjęcie problematyki rozwoju ludzkich potencjalności w zawartych w części monograficznej tomu „Chowanny” artykułach wpisuje się w nurt publikacji z obszaru psychopedagogiki pozytywnej, zorientowanej na problemy dotyczące poznania i zrozumienia tych czynników jednostkowych i uwarunkowań środowiskowych, które wiążą się z wykorzystaniem zasobów i cnót ludzkich. Problematyka rozwoju ludzkich potencjalności związana jest z coraz bardziej szeroką i śmiałą obecnością publikacji wywodzących się z nurtu nowego paradygmatu psychologii mocnych stron człowieka i postulatów psychologii pozytywnej, która reorientuje zainteresowania badawcze z ludzkich słabości na ludzką siłę, poszukuje odpowiedzi na podstawowe pytania ludzkiej kondycji i egzystencji w kontekście pełniejszego wykorzystania potencjału ludzkiego (ang. human potentials), a także z pedagogiką rozwoju (pedagogiką pozytywną),  która koncentruje się na zasobach człowieka, jego zdolnościach, uzdolnieniach, kreatywności i mądrości życiowej. Tak jak głównym przedmiotem zainteresowań psychologii pozytywnej jest opisanie i wyjaśnienie czynników, które gwarantują człowiekowi dobre i szczęśliwe życie, tak zadaniem pedagogiki i edukacji pozytywnej jest wspieranie człowieka w rozwoju jego potencjalnych i urzeczywistnionych zdolności i uzdolnień, cnót obywatelskich, osobistych. Poruszenie tych zagadnień w tekstach tomu czasopisma pozwala spojrzeć na ludzkie potencjalności przez szeroki wachlarz pojęć i znaczeń, które wiążemy z zaletami, cechami i możliwościami człowieka, a które mogą zostać skutecznie wykorzystane jedynie w określonych warunkach środowiskowych.

Na część tekstów rozproszonych tomu składają się artykuły, w których autorzy rozważają między innymi tematykę skupioną na przemocy wobec dzieci, roli wykształcenia matki w kontekście strategii rozpoznawania i rozwijania zainteresowań i zdolności dzieci, refleksyjności w rozwoju człowieka dorosłego, poczuciu osamotnienia u dzieci zdolnych czy edukacji globalnej (planetarnej).