Kobiety w nauce. Podmiotowe i społeczno-kulturowe uwarunkowania

Autorka podjęła problematykę kobiecą, dość – jak się wydaje - popularną w ostatnich latach i opisywaną w różnego rodzaju opracowaniach. Podkreślić jednak należy, że zagadnienie podmiotowych oraz społeczno-kulturowych uwarunkowań uczestnictwa kobiet w nauce jak dotąd nie znalazła zbyt licznych odniesień w literaturze naukowej. Cel, jaki postawiła sobie autorka podczas planowania projektu badawczego, było poszukiwanie związków i zależności pomiędzy szeregiem czynników zewnętrznych (tkwiących w kulturze i społeczeństwie), jak i tych wewnętrznych mających swe źródło w kobiecie nauki jako podmiocie poznania, a możliwością aktywnego udziału owego podmiotu w twórczym procesie poznania naukowego. Zdaniem autorki, warto się przyjrzeć czynnikom społeczno-kulturowym, które są głównym źródłem generowania różnic między przedstawicielami obu płci, jak i podmiotowym, które dotyczą kobiet jako wyróżnionego ze względu na płeć podmiotu poznania, a które są również warunkowane wpływem społeczeństwa, kultury i tradycji. Ważne wydaje się poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: co jest przyczyną tak widocznych dysproporcji w świecie nauki, polegających na znikomej (w porównaniu do mężczyzn) liczbie kobiet pośród profesorów i w gronie osób zajmujących ważne pozycje we władzach oraz gremiach decyzyjnych szkół wyższych. Inne pytania, które zostały sformułowane w prezentowanej pracy to: jak wygląda i czym jest warunkowany rozwój naukowy kobiet?, jak swoją drogę zawodową postrzegają kobiety?