Nieliniowe właściwości dielektryczne wybranych kryształów ferroicznych

Rozwój współczesnej elektroniki opiera się na wykorzystywaniu materiałów o bardzo wyrafinowanych właściwościach. Jedną z grup takich materiałów są materiały sprytne (ang. smart materials). Zmieniają one swoje właściwości pod wpływem zewnętrznych oddziaływań dzięki temu mogą być one równocześnie czujnikami i elementami wykonawczymi. Cechą wspólną wszystkich takich materiałów jest występowanie w nich efektów nieliniowych. Praca zawiera wyniki pomiarów nieliniowych właściwości dielektrycznych szerokiej grupy kryształów ferroicznych. Przedstawiono i porównano właściwości ferroelektryków, w których występują ciągłe lub nieciągłe ferroelektryczne przejścia fazowe oraz ferroelektrycznych relaksorów. Spośród relaksorów wybrano do badań zarówno relaksory kanoniczne, to jest takie, w których nie występuje spontanicznie makroskopowe strukturalne przejście fazowe, jak i takie, w których spontaniczne przejście fazowe ma miejsce. Wyniki uzyskane dla kryształów ferroelektrycznych potwierdziły przewidywania teorii średniego pola. Pokazano w jaki sposób analiza nieliniowych właściwości dielektrycznych kryształów umożliwia określanie charakteru ferroelektrycznych przejść fazowych. Przedstawiono również oryginalną metodę pomiarową umożliwiającą wykonanie ww. pomiarów.