Bardzo proszę pamiętać, że ja byłem przeciw. Studia o Antonim Słonimskim

Jakie były okoliczności powrotu Antoniego Słonimskiego do Polski w 1951 r.? Co wpłynęło na jego decyzję o porzuceniu losu emigranta? Jak poeta odnalazł się w polskiej powojennej rzeczywistości – dołączył do grona literatów popierających socjalistyczne zmiany czy też wykazał się postawą opozycyjną? Jak jego decyzje polityczne łączyły się z twórczością i jak odbierane były przez kolegów „po piórze”? Na te i inne pytania odpowiada autorka, skupiając się w swych rozważaniach na tytułowej formule „sprzeciwu”, czynniku organizującym biografię Antoniego Słonimskiego. Tło analiz wypełniają opisy podłoża inicjatyw poety, osób wokół niego skupionych, warunków rozpowszechniania dzieł, okoliczności recepcji.
Obiektywizm spojrzenia na Słonimskiego gwarantuje przywoływanie świadectw nie tylko przyjaciół poety, ale i antagonistów, częste cytowanie fragmentów dzienników z lat życia pisarza (m.in. M. Dąbrowskiej, M. Jastruna, A. Kijowskiego, S. Kisielewskiego). Autorka przypatruje się również ostatnim latom Słonimskiego i reakcjom na jego śmierć ludzi ze środowiska literackiego.
Monografia jest ciekawą i cenną pozycją zarówno dla badaczy literatury, studentów filologii polskiej, jak i wszystkich zainteresowanych losami twórców żyjących w skomplikowanej powojennej rzeczywistości.