Ireneusz Gielata, dr habilitowany nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny na Wydziale Humanistycznym uniwersytetu Śląskiego. Historyk literatury, zajmujący się zagadnieniami dotyczącymi teorii i historii powieści, teorii narracji historycznej i a w obrębie historii literatury – genealogią polskiej i europejskiej nowoczesności oraz badaniem związków pomiędzy literaturą nowoczesną a biologią i medycyną oraz muzyką, plastyką i architekturą; współredaktor i członek Rady Naukowej nowej Serii Wydawniczej „ars medica ac humanistas” i współredaktor działu historii literatury pisma naukowego „Świat i Słowo”; w ciągu ostatnich pięciu lat opublikował eseje o twórczości: Erazma z Rotterdamu, J. Keplera, H. Ch. Andersena, R.W. Emersona, A. France’a, J-K. Huysmansa, M. Maeterlincka, H. Brocha, B. Hrabala, F. Kafki, T, Manna, G. T. di Lampedusy, S. Máraiego, M. Houellebecqa, K. O. Knausgårda, a także kilkanaście artykułów o twórczości H. Sienkiewicza, B. Prusa, M. Konopnickiej i A. Słonimskiego.
Anna Szawerna-Dyrszka, dr hab. nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Śląskiego. W kadencji 2015–2019 przewodnicząca Komisji Historycznoliterackiej Oddziału PAN w Katowicach. Zajmuje się literaturą polską XX wieku. Jest autorką artykułów, esejów i książek dotyczących między innymi poezji drugiej emigracji oraz literatury dwudziestolecia międzywojennego. Od 2002 roku prowadzi studia nad poezją, czasopiśmiennictwem i życiem literackim międzywojennego Wilna. Jest monografistką i edytorką twórczości Teodora Bujnickiego, badaczką wileńskich kontekstów twórczości Czesława Miłosza. Obecnie pracuje nad edycją nieznanego brudnopisu Stanisława Baczyńskiego i monografią tego krytyka.
