Monografia stanowi analizę zagadnienia wolności religijnej w Hiszpanii w okresie II Republiki (1931–1939), Hiszpanii narodowej (1936–1975) oraz współczesnej monarchii konstytucyjnej. Tak zakreślona perspektywa czasowa pozwala zapoznać się z trzema różnymi systemami relacji państwo – Kościół oraz z trzema odmiennymi sposobami pojmowania wolności religijnej, gwarantowanej w ramach ustawodawstwa państwowego. Umożliwia także porównanie zakresu wspomnianej wolności, zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i wspólnotowym, w poszczególnych systemach ustrojowych.
Jest to pierwsza polskojęzyczna monografia, której autor z perspektywy prawno-historycznej analizuje zagadnienie wolności religijnej w Hiszpanii w tak szerokim zakresie czasowym. Tymczasem tak zakreślone granice czasowe analizy umożliwiają dokonanie jej w perspektywie historycznej wystarczająco „pełnej” do zrozumienia zarówno aktualnie obowiązującego stanu prawnego w tym, co dotyczy wolności religijnej, jak i wcześniejszych regulacji w omawianej materii. Pozwala dostrzec relację, jaka zachodzi między zakresem gwarantowanej ustawowo wolności i możliwością skutecznego korzystania z tychże gwarancji a poszczególnymi modelami ustrojowymi państwa, budowanymi na konkretnej wizji wspólnoty politycznej i narodowej.
Oprócz analizy aktów normatywnych, regulujących zakres podmiotowy i przedmiotowy wolności religijnej, monografia zawiera także omówienie historycznego kontekstu stanowionych aktów. Wspomniana analiza pozwoliła uwypuklić znaczenie rzeczywistości społeczno-politycznej, w której powstawały teksty normatywne; rzeczywistości do pewnego stopnia kreującej konkretne regulacje prawne.
