Disruptive Fluidity. The Poetics of the Pop „Cogito”

Disruptive Fluidity explores the textual tropes of liquidity in contemporary reconstructions of modern subjectivity. The key idea that frames the book is the assumption concerning the culture-creating functions of such dichotomies as containment/incontinence, interior/exterior, cleanliness/contamination, and demarcation/boundlessness, and their role in the process of defining the notion of modern subjectivity. These assumptions are based on a conviction that categories traditionally identified with corporeality do not exist in separation from the discourse of subjectivity. What is more, the corporeal metaphors might constitute an inscription and record of its norm-creating practices. Arguing that the subject can be construed as a textual product of the imagery of solid body boundaries, this study comprises a gradually unfolding story of the poetics of the body/self.     

Książka bada sposoby tekstualizacji stałości i płynności w kontekście współczesnych prób rekonstrukcji podmiotowości nowoczesnej. Projekt opiera się na założeniu o normotwórczej funkcji takich pojęć jak  otwartość / zamknięcie, wnętrze / zewnętrze, porządek / zanieczyszczenie i ich roli w procesie ustalania zarysów i wyznaczników tożsamości podmiotu. Założenia te wynikają z przekonania, że kategorie tradycyjnie utożsamiane z cielesnością nie istnieją w oderwaniu od kultury, a wręcz stanowią swego rodzaju zapis jej normotwórczych praktyk. Traktowane jako konstrukty odzwierciedlające uwarunkowania dyskursu mogą być więc rozpatrywane jako wytwory aparatu pojęciowego, który kształtuje również postrzeganie podmiotowości i tożsamości. Punkt wyjścia dla przeprowadzonych badań stanowi założenie, że kształtując zarówno dyskurs podmiotowości jak i sposoby przedstawiania strategii kultury materialnej, metaforyka stałości i płynności może stanowić klucz do analizy analogii między postrzeganiem podmiotu kartezjańskiego i oświeceniowych narracji wydajności, postępu i celowości. Ogólnym przesłaniem pracy jest więc krytyka postrzegania zjawisk związanych z konstruowaniem pojęć tradycyjnie utożsamianych z cielesnością w oderwaniu od dyskursu podmiotowości. W zamian praca podejmuje próbę ukazania wzajemnych uwarunkowań tych kategorii i wskazuje na ścisły związek pomiędzy centralnymi wartościami dyskursu a mechanizmami symbolicznego porządkowania elementów „niebezpiecznie płynnych”.