Tom 10 część 2 stanowi kolejną, dziesiątą już, prezentację bibliografii przekładów literatur słowiańskich: bułgarskiej, chorwackiej, czeskiej, macedońskiej, serbskiej, słowackiej i słoweńskiej na język polski oraz literatury polskiej na języki: bułgarski, chorwacki, czeski, macedoński, serbski, słowacki i słoweński. Przybliża publikacje wydane zwłaszcza w 2018 roku, ale nie tylko. Zarówno zestawienia bibliograficzne, jak i towarzyszące im komentarze, po raz kolejny potwierdzają, że tłumaczenia z języków słowiańskich są ważne, wciąż powstają, cieszą się zainteresowaniem czytelników, krytyków i badaczy, ale też charakteryzują się właściwą sobie dynamiką i poddane są odmiennym tendencjom niż tłumaczenia z języka hipercentrowego, za jaki uznany został język angielski, czy języków centrowych (francuski, niemiecki). W artykułach autorzy próbują nakreślić sytuację przekładów południowo- i zachodniosłowiańskich w zmieniających się warunkach społecznych i koniunkturalnych, wskazać trajektorie recepcji tych literatur w sekundarnym kręgu odbiorczym, dynamikę wzajemnych kontaktów między Słowianami zachodnimi i południowymi oraz czynniki, które na nią wpływają. W numerze m.in. o: recepcji przekładów; rolach, pasjach poznawczych, wyborach tłumaczy; wydaniach wielojęzycznych; przekładzie gonzo; przekładzie neologizmów i archaizmów; przypisach tłumacza; przekładzie dramatu i jego potencjału inscenizacyjnego; politycznym kontekście przekładu. A także o tłumaczeniach utworów m.in. Georgiego Gospodinowa, Doroty Jagić, Draga Jančara, Stanisława Lema, Czesława Miłosza, Ziemowita Szczerka, Olgi Tokarczuk. Tom adresowany jest do literaturoznawców, przekładoznawców oraz komparatystów (naukowców, krytyków, studentów).
