26. tom „Folia Philosophica” cechuje duża różnorodność tematyczna – obejmuje on bowiem teksty z różnych działów filozofii, włączając się do dyskusji nad fundamentalnymi problemami filozoficznymi. Tom otwiera dział przekładów, po którym następują artykuły polskich autorów podzielone według następujących grup tematycznych: studia z historii filozofii, ontologia i epistemologia, etyka, filozofia społeczna, filozofia religii. Dział przekładów prezentuje teksty Jana Dunsa Szkota (Ordinatio, tłum. Jacek Surzyn), Wilhelma Windelbanda (Wola prawdy, tłum. Tomasz Kubalica), Josepha Maréchala (Dwie drogi krytyki, tłum. Aleksander Bańka). W dziale: studia z historii filozofii zostały zamieszczone artykuły Rafała Katamaya (Zrozumieć Platona), Jacka Surzyna (Zasada jednostkowienia. Analiza koncepcji Jana Dunsa Szkota), Anny Gierlińskiej (Proklos w duchu Georga W.F. Hegla), Tomasza Tadeusza Brzozowskiego (Fichteańska koncepcja jaźni transcendentalnej i jej wpływ na Stanisława Brzozowskiego filozofię czynu), Doroty Leszczyny (Koncepcja racjowitalizmu w ujęciu José Ortegi y Gasseta), Magdaleny Wołek (Tragiczna świadomość czy odwieczny problem istnienia? Krytyka ontologii „sztucznych rajów” Wolfganga Welscha). Dział ontologii i epistemologii obejmuje teksty następujących autorów: Józefa Bańki (Sermonizm jako stanowisko recentywizmu w sporze o powszechniki), Radosława Kuliniaka (Problem wyobraźni w filozofii Kanta i Hegla), Piotra Łaciaka (Prawda jako idea regulatywna. Husserlowska fenomenologia wobec absolutyzmu i relatywizmu), Agnieszki Woszczyk (Problem prenoetycznego wymiaru bytu w „Enneadach” Plotyna). Z kolei w dziale: etyka, filozofia społeczna, filozofia religii znajdujemy artykuły Huberta T. Mikołajczyka (Metafizyka zła Markiza de Sade’a, czyli o bezznaczeniowości Innego), Mikołaja Domaradzkiego (Aksjologiczne presupozycje marksizmu i psychoanalizy), Pawła Nierodki (Etyka prostomyślności a eutyfronika), Moniki Polaczek (Biesy oswojone Fiodora Dostojewskiego. Eksperyment metafizyczny), Haliny Święczkowskiej (Leibnizjańska wizja oświeconej społeczności), Radosława Małka (Nominalizm a główne tezy „Księcia” Niccola Machiavellego), Alfreda Skorupki (Filozoficzne rozważania o jedności różnych religii). Tom zamyka dział recenzji.
