Ikona dekadencji. Wybrane problemy europejskiej recepcji Bizancjum od XVII do XX wieku

Niniejsza książka – wedle słów jej Autora - nie jest opowieścią o Bizancjum prawdziwym, lecz o Bizancjum wyimaginowanym, którego dzieje zapisywała wyobraźnia pisarzy i doraźne potrzeby polityków. Celem badacza było przedstawienie, w jaki sposób obraz Cesarstwa Wschodniego ulegał zmianom w zależności od kontekstu historycznego kolejnych epok w dziejach Europy.
W rozdziale pierwszym przedstawiony został obraz recepcji Bizancjum w sztuce i polityce. Treścią rozdziału drugiego jest historia recepcji wyrażeń bizantynizm i bizantyński oraz odzwierciedlenie Imperium w historiografii, ze szczególnym uwzględnieniem pism trzech uczonych oświeceniowych: Monteskiusza, Woltera, Edwarda Gibbona. Rozdział trzeci dotyczy wykorzystania Bizancjum w literaturze europejskiej (m.in. w powieściach W. Scotta, J.-F. Marmontela, J.M. Neale’a, sztukach V. Sardou, J. Baillie). Rozdział czwarty poświęcony został analizie recepcji Cesarstwa w kulturze i literaturze polskiej, a rozdział piąty – odnajdywaniu śladów Bizancjum w kulturze masowej XX wieku.
Praca napisana jest stylem atrakcyjnym dla szerokiego kręgu wykształconych Czytelników, a lekturę ubarwiają liczne anegdoty historyczne.