Państwo, naród, ojczyzna w dawnej polszczyźnie. Leksykalno-semantyczny opis pojęć

Opierając się na założeniu, że z języka można odczytać sposób konceptualizacji świata, Autorka próbuje dotrzeć do znaczenia globalnego leksemów wyrażających pojęcia PAŃSTWO, NARÓD, OJCZYZNA, a tym samym odsłonić sposób ujęcia tych fragmentów rzeczywistości w dawnej polszczyźnie. Aby przybliżyć się do świadomości ówczesnych Polaków, wykorzystuje ustalenia historyków dotyczące funkcjonowania państwa, narodu i ojczyzny oraz związanych z nimi zjawisk.
Założeniem obserwacji było prześledzenie funkcjonowania w polszczyźnie epoki piśmiennej do końca XVI wieku przede wszystkim słów-kluczy uznanych za hiperonimy dawnych pojęć. Do tego celu Autorka wykorzystała kognitywną teorię językoznawczą z jej semantyką rozumienia, opierając się szczególnie na gramatyce kognitywnej R.W. Langackera