Obraz zatrzymany. Praktyka i teoria późnego Godarda

Na podstawie późnego dorobku Jeana-Luc Godarda, rozpoczynającego się filmem Ratuj się kto może (życie) z1980 roku, Autorka analizuje strategie oraz praktyki artystyczne sytuujące się na przecięciu kina, wideo, fotografii oraz malarstwa. Spostrzeżenia o paradoksalnej naturze obrazu zatrzymanego z ruchu filmowego (fotogramu) oraz obrazu z gruntu niemobilnego (fotograficznego, cytatu malarstwa) włączonego w ruch wywiedzione z obszaru hybrydowej wizualnie twórczości reżysera stanowią podstawę podjętej refleksji. Posiada ona charakter złożonej narracji interpretującej wideo-filmowe eseje Godarda. Przede wszystkim prowadząc do teoretycznego namysłu nad technologicznymi oraz ontologicznymi uwarunkowaniami materii obrazowej. Autorka inspiruje się francuską teorią autorstwa: R. Belloura, J. Aumonta, G. Deleuza.

Przyjęta perspektywa badawcza sprawia, iż książka może zainteresować zarówno filmoznawcę, teoretyka obrazu oraz wielbiciela twórczości szwajcarskiego okresu twórczości Godarda.