Kształtowanie się nazw owadów w języku polskim. Procesy nominacyjne a językowy obraz świata

Celem pracy jest odtworzenie utrwalonego w języku obrazu owadów. Istotną rolę w tym względzie wyznaczono etymologii rozpatrywanych nazw i określeniu wzajemnych zależności pomiędzy dającym się odtworzyć etymologicznym znaczeniem wyrazu a jego znaczeniem realnym, rozumianym szeroko i obejmującym nie tylko część jądrową, ale również sferę peryferyjną, ujmowaną jako konotacja semantyczna. W części teoretycznej przedstawiono definicje i kształtowanie się pojęcia językowego obrazu świata, a także omówiono językowe i pozasystemowe nośniki JOS oraz ich przydatność w rekonstrukcji obrazu różnych wycinków otaczającej człowieka rzeczywistości. W części analitycznej przedstawiono etymologię oraz rozwój formalno-semantyczny nazw ogólnych dotyczących owadów, tj: owad, robak, insekt. Oddzielny rozdział poświęcono językowemu obrazowi wybranych gatunków owadów. Jego rekonstrukcji dokonano na podstawie funkcjonujących w polszczyźnie metafor, określeń o charakterze ekspresywnym, frazeologizmów, przysłów, kolokacji, tekstów literackich, wyrazów derywowanych, a zwłaszcza danych etymologicznych. Zaprezentowane w pracy analizy, ukazujące kształtowanie się nazw ogólnych i rodzajowych owadów oraz zmierzające do rekonstrukcji językowego obrazu tych stworzeń, dowiodły, że leksyka dotycząca entomofauny stanowi niezmiernie ciekawy i inspirujący obszar badawczy.