Stopy amorficzne i nanokrystaliczne na bazie żelaza jako materiały magnetoimpedancyjne

W pracy przedstawiono wpływ obróbek cieplnych na efekt poprawy właściwości magnetycznie miękkich, a w szczególności magnetoimpedancji bezkontaktowej (MB) oraz kontaktowej (MK) w stopach amorficznych i nanokrystalicznych na bazie żelaza z dodatkiem miedzi, srebra, cyrkonu, niobu, krzemu i boru. Równocześnie badano zmiany magnetostrykcji podłużnej, właściwości elektryczne i plastyczne oraz przeprowadzono badania strukturalne. Efekt MB jest dwa rzędy większy od efektu MK. Materiały na przetworniki magnetoimpedancyjne powinny charakteryzować się wysoką przenikalnością magnetyczną, niskim współczynnikiem magnetostrykcji i małym stężeniem mikropustek, oraz małą kruchością; te warunki spełniają materiały dla zrelaksowanej fazy amorficznej. Poprzez kontrolowane obróbki cieplne uzyskano zwiększenie wartości (MB) do 20 razy, a czułości magnetoimpedancyjnej do około 100 razy w stosunku do stopów w stanie po produkcji. Zmiany MB wyjaśniono za pomocą modelu statystycznego rozkładu stałej anizotropii, uzupełnionego o energię magnetosprężystą i energię stabilizacji.

Publikacja przeznaczona jest dla osób zajmujących się inżynierią materiałową, właściwościami magnetycznymi, elektrycznymi i mechanicznymi. Publikacja może zainteresować osoby zajmujące się problemami związanymi ze zmianą właściwości magnetycznych, elektrycznych i mechanicznych w trakcie obróbek cieplnych magnetycznie miękkich stopów amorficznych otrzymanych metodą szybkiego studzenia z fazy ciekłej.