Poczucie tożsamości młodzieży uczącej się w szkołach z polskim językiem nauczania na Białorusi, Ukrainie i w Republice Czeskiej – studium porównawcze

Przedstawiona publikacja koncentruje się na zagadnieniach poczucia tożsamości młodzieży należącej do polskiej mniejszości narodowej. W pracy została wykorzystana obszerna literatura z wielu dyscyplin nauk humanistycznych i społecznych. Konstrukcję teoretyczną tworzy teoria zachowań tożsamościowych Tadeusza Lewowickiego, teoria tożsamości społecznej Henri Tajfela, koncepcja tożsamości narodowej Grzegorza Babińskiego oraz koncepcja wielopłaszczyznowej i ustawicznie kreującej się tożsamości w ujęciu Jerzego Nikitorowicza. Koncepcje stanowiące teoretyczną podstawę badań zostały wykorzystywane przy interpretacjach wyników badań.

Zagadnienia dotyczące kwestii tożsamości oraz uwarunkowań poczucia tożsamości i zachowań określanych jako tożsamościowe zostały w pracy ujęte porównawczo. Zastosowanie badań komparatystycznych pozwoliło na opisywanych faktów, zjawisk i procesów dziejących się w społecznościach żyjących w trzech ościennych państwach – na Białorusi, w Republice Czeskiej i na Ukrainie. Zmiany dokonujące się w poczuciu tożsamości pod wpływem wielorakich czynników przyczyniają się do formowania modelu tożsamości wielowymiarowej młodzieży należącej do polskiej mniejszości narodowej.

Publikacja jest adresowana nie tylko do teoretyków edukacji międzykulturowej, ale także do tych wszystkich, którzy interesują się problematyką polskich mniejszości narodowych oraz  funkcjonowaniem szkolnictwa dla grup mniejszościowych. Pracę kieruję zwłaszcza do nauczycieli i wychowawców, działaczy organizacji mniejszościowych oraz do tych, dla których zróżnicowanie kulturowe we wszystkich swoich przejawach i formach, stanowi codzienność ich własnej praktyki edukacyjnej.