Dramaturgia polska po 1989 roku

Dramaturgia polska po 1989 roku to publikacja przeznaczona dla osób zainteresowanych dramatem i teatrem współczesnym. Beata Popczyk-Szczęsna omawia w niej najnowszą twórczość dramaturgiczną, przybliża dominujące strategie pisania tekstów dla teatru, jak również wskazuje najbardziej typowe przykłady odwołań do tradycji literackiej. Książka porządkuje dramaturgię według trzech obranych przez autorkę aspektów opisu, jakimi są: naśladowanie rzeczywistości w tekście dramatycznym, intertekstualne gry z tradycją, a także specyfika tworzywa językowego dramatu. Praca podejmuje najczęstsze tematy poruszane przez autorów tekstów scenicznych, rejestruje zmianę akcentów i perspektyw oglądu świata współczesnego. Istotne znaczenie mają również rozważania nad sposobami odwzorowywania doświadczeń jednostkowych i zbiorowych w tekstach manifestacyjnie fragmentarycznych i niejednoznacznych. Książka adresowana jest zarówno do filologów i teatrologów, jak i do miłośników najnowszej twórczości teatralnej.