Rozprawa zawiera wyniki lektury kilkunastu opowieści Hansa Christiana Andersena, wnikliwie interpretowanych, z przywołaniem rozmaitych kontekstów kulturowych. W rozprawie staram się przekonać, ze proza Andersena (z trzytomowego wydania w pierwszym polskim tłumaczeniu Bogusławy Sochańskiej wprost z języka duńskiego, ilustrowana wycinankami pisarza) wyrasta z uważnej obserwacji urody i problemów ówczesnego świata, głębokiego namysłu nad sprawami ludzkimi i sztuką oraz ciągłych poszukiwań najlepszych środków literackiej ekspresji. Opowieści Andersena mogą więc zainteresować i zachwycić dorosłego czytelnika, tym bardziej że wiele tekstów nie tylko nie jest kierowanych i do dziecka, i rodziców, ale wyłącznie do dorosłych odbiorców.
Wśród odbiorców rozprawy widzę miłośników i badaczy prozy Andersena, nauczycieli języka polskiego, znawców literatury dziecięcej i młodzieżowej, studentów filologii polskiej, bibliotekarzy.
W rozprawie przedstawiam własne odczytania tekstów Andersena, popularyzuję osiągnięcia światowego literaturoznawstwa oraz wskazuję wybrane teksty kultury, które nawiązują do Andersenowskich historii i opowieści.
